Hoe Rotterdam de eigen skatecultuur om zeep hielp

Burgerparticipatie is vaak gewoon een gemeentelijke afvinkoperatie, zo blijkt maar weer

Een uniek stukje Rotterdam is verloren gegaan. Burgers kregen weliswaar instemming bij de herinrichting van het Museumpark, maar de belangrijkste betrokkenen – de skaters – werden niet gehoord. Wat ging er mis?

Midden in Rotterdam, naast het spiegelende depot van Museum Boijmans Van Beuningen, lag een enorme plak asfalt. Het was dé hotspot voor skatend, boardend en wheelend Rotterdam, maar al twee jaar staan daar bouwhekken omheen, en na de herinrichting zal de asfaltvlakte niet meer terugkeren. De skaters evenmin. 

Als onderdeel van het project Wonen Daar Mensen Dan?, een onderzoek naar burgerparticipatie, dook Spit in de herinrichting van het Museumpark in Rotterdam. De kwestie bleek een schrijnend voorbeeld van mislukte inspraak; skaters werd niet gevraagd wat ze vonden van het plan om het plein vol te zetten met plantenbakken en het asfalt te vervangen voor ruwere tegeltjes. Geen van de betrokken is echt blij met het resultaat. Joost Maaskant, die er een openluchtbioscoop runde, schrok zich rot toen hij aanschoof bij de eerste participatiebijeenkomst: ‘Het voelde alsof alles al besloten was’.

Dit onderzoek, gemaakt in samenwerking met Vers Beton, is het eerste beeldverhaal van onderzoekscollectief Spit. Minder tekst, meer beeld en geluid. We horen graag van onze leden en lezers wat zij ervan vinden. Reageer daarom gerust via een reply op deze nieuwsbrief.

Het beeldverhaal ‘Hoe Rotterdam zijn skatecultuur verkwanselt’ lees je hier.

---

Help ons de macht te controleren en doneer! 

Onderzoeksjournalistiek is tijdrovend en kostbaar. Jouw donatie helpt ons de volgende keer nog dieper te graven!