Een postzegelparkje en wat sprieterige boompjes, waar is de beloofde vergroening?
De verstening van Amsterdam
‘Bouwen, bouwen, bouwen’ is de mantra waarmee de politiek al jaren de wooncrisis in Nederland te lijf gaat. Amsterdam wil ‘minimaal’ honderdvijftigduizend nieuwe woningen erbij in 2050, en tweehonderdvijftigduizend nieuwe inwoners. Vooral in Amsterdam-Noord rijzen de nieuwe woontorens als paddenstoelen uit de grond. Om de sterk uitgedijde hoofdstad leefbaar te houden, en de klimaatcrisis het hoofd te bieden, moet deze groei gelijk op gaan ‘met de keuze om “rigoureus te vergroenen” ’.
Maar wie nu in Noord gaat kijken, ziet louter asfalt, beton, staal en glas. Nauwelijks nieuwe bomen of plantsoenen, laat staan parken. Een woonwijk moet minstens 75 vierkante meter groen per woonadres omvatten, zo bepaalde het Rijk in 2004, en minstens één hectare aaneengesloten groen – een klein parkje. Deze laatste norm is van de World Health Organisation. Had Amsterdam in 2019 gemiddeld 73 vierkante meter groen per woonadres, in 2024 was dat nog maar 54, zo blijkt uit een eind vorig jaar gepubliceerd onderzoek van Natuur & Milieu en het adviesbureau Sweco. Van de vier grootste Nederlandse steden is Amsterdam verreweg het meest ‘versteend’, zo laat dit rapport zien.
Amsterdammers in Noord en elders in de stad strijden al heel lang, individueel en in georganiseerd verband, voor nieuw en bestaand stadsgroen. Soms al tien tot 25 jaar lang verzamelen zij data, organiseren zij protestacties en doen zij hun verhaal op inspraakavonden. Maar het stadsbestuur, dat zichzelf graag ‘kneiterlinks’ mag noemen, doet daar vrijwel niets mee.
De komende weken doet collega Joost Ramaer op onze eigen website in een reeks publicaties verslag van de verstening van Amsterdam, en de taaie strijd daartegen van de Amsterdammers. Lees hier zijn stuk over hoe de NDSM-werf in Amsterdam-Noord speelbal werd van weifelend gemeentebeleid en vastgoedinvesteerders.
Verder Spit-nieuws:
Leden van Onderzoekscollectief Spit spraken bij een aantal interessante bijeenkomsten tijdens VVOJ-conferentie in Leuven. Honderden onderzoeksjournalisten uit Nederland en Vlaanderen kwamen half november bijeen in Abdij de Keizersberg. Parcival Weijnen en Bram Logger spraken onder meer over het belang van juridische rugdekking voor freelance onderzoeksjournalisten als je te maken krijgt met intimidatie via SLAPPSs.
Over Spit: wij zijn een coöperatie van freelance onderzoeksjournalisten en maken verhalen voor allerlei media. Nu eens heel lokaal, dan weer landelijk of internationaal. Als het even kan, zorgen we ervoor dat die stukken zonder betaalmuur voor iedereen te lezen zijn. Wil je ons helpen bij die missie? Dat kan door ons te steunen met een donatie!